- یتااهو – تارنمای فرهنگی زرتشتیان ایران - https://www.yataahoo.com -

نوشداروی پس از مردن سهراب

عکش تزیینی است [1]

به مناسبت جشن فروردینگان، جشنی برای شادی روان و فروهر درگذشتگان

بر سر خاک عزیزان، روز و ماه فروردین / دست و دامن پرگل و رخساره پر آب بود

یاد یاران چو کنی با دلی پرسوز منال / گرچه جان پر تب و تاب از غم احباب بود

گریه امروز مکن بر سر خاکم که هنوز / خاطره از خنده‌ی دیروز تو شاداب بود

از پس مردن من تاج گل و عود و گلاب / نوشداروی پس از مردن سهراب بود

ما که در زندگی خویش به هم محتاجیم / پس چرا لطف و صفا گوهر نایاب بود

ای خوش آن دوست که در تیرگی سختی‌ها / شمع با این دلی خسته و بی‌تاب بود

عشق یاران ریای به چه ارزد ای دوست / کی زراندوده مثال گهر ناب بود

تشنه درخواب نبیند به‌جز از چشمه‌ی آب / زین سراب اما مپندار که سیراب بود

عاشق آن است که جان بهر نگارش خواهد / ورنه این روی و ریا نقشه‌ی بر آب بود

مِهر ما نیست چو خورشید ولی بتواند / کلبه‌یی را به شبی پرتو مهتاب بود

چشم نرگس نگران است به بستان لب‌جوی / که چرا تازه گلی تشنه و بی‌آب بود

خواب راحت نکند دیده‌ی بیدار دلان / گر شبی از ستمی دیده‌یی بی‌خواب بود

ای‌خوش آن دل که در او شعله کشد آتش عشق / تا بسوزد همه را هرچه که ناباب یود

به اشتراک بگذارید...