- یتااهو – تارنمای فرهنگی زرتشتیان ایران - https://www.yataahoo.com -

عارفان مهر را می‌ستایند

تمبر یادبود جشن مهرگان 1345خورشیدی [1]جشن مهرگان(۱۰مهرماه گاهنمای رسمی کشور)، بر همه‌ی ایرانیان فرخنده باد.

سروده‌ای از «توران شهریاری» درباره‌ی جشن مهرگان را در زیر می‌خوانیم:

مژده ای دوستان مهرگانست / مهر با هر کسی مهربانست

مهر روز و مهِ فرخ مهر / جشن فرخنده‌ی مهرگانست

گرمی و پاکی و شادی از اوست / فرّ و شیدش کران تا کرانست

در دل گرم هر ذره از مهر / یک جهان شور هستی نهانست

نور بخشد به گیتی و مینو / شوربخشِ زمین و زمانست

مایه زندگانی و هستی / این جهان چون تن و او روانست

ایزد مهر در دین زرتشت / فرّ و فرمندی جاودانست

«مهریشت»(۱) دلاویز و زیبا / شرح بخشی از این داستانست

مهرٍ فرمند را می‌ستاییم / چون دلِ گرمِ عالم در آنست

زایشِ «مشیه» و «مشیانه»(۲) / در همین روز با فرّ و شانست

جشن پایان محصول و برداشت / فر و شادی ز چهرش عیانست

صد بهاران در آن می‌توان دید / گرچه آغاز فصل خزانست

سال عمرش نیاید به گفتار / زودتر از زمان کیانست

کاوه را او توان داد و نیرو / حامی پرچم کاویانست

شد فریدون به ضحاک پیروز / چونکه او شاه مهر آرمانست

عشق و مهرند همزاد دیرین / مهر با عاشقان هم‌زبانست

دشمن رشک و کین و تباهی / دوستی را بهین پشتیبانست

داور مردمان در پس از مرگ / نیک کردار از آن در امانست(۳)

راه و رسم وفاداری از اوست / بی‌وفایی به جانش گرانست

این نگهدار پیمان نمادش / حلقه‌ی مهر خورشید سانست(۴)

بهر هر همسری حلقه‌ی مهر / برتر از گوهر شایگانست

زین سبب حلقه‌ی مهرورزی / زیبِ دستِ همه همسرانست

تا دو همسر به هم مهر ورزند / در گسستن شکست و زیانست

مهر از آغاز بنیاد هستی / پیکِ دل‌ها و پیوند جانست

مهر ورزیدن و شاد بودن / خوی دیرین ایرانیانست

آفرین خدا باد بر مهر / مهر آیینِ پیر مغانست

هفت گام است در مکتب مهر / کز تعالیم مهری نشانست(۵)

برترین حد پالایش روح / قبله‌گاه همه عارفانست

مهر، ای نوربخش مسیحا / شور جانت در این کاروانست

دین عیسا ز تو مایه بگرفت / از فروغ تو پرتو فشانست

آن همه سنت و رسم و آیین / از تو در تار و پودش نهانست

مایه‌های تو جانمایه‌اش شد / جذبه و شور و حالش از آنست

خفته رازی به مهرابه‌هایت / کز بیانش سخن ناتوانست

چون و چندش نگنجد به گفتار / زانکه برتر ز شرح و بیانست

نور و نیرو و شیدایی و شور / عشق و عرفان و تاب و توانست

حافظ و مولوی راه پویش / آن دو را سر بر این آستانست

سهروردی چو منصور حلاج / لاله‌ی سرخ این بوستانست

آنچه از مهرگان می‌توان گفت / جشن بشکوهی(۶) از باستانست

عارفان مهر را می‌ستایند / چون نمودار جان جهانست

۱– یکی از مفصل‌ترین و زیباترین یشت‌های اوستا که درباره‌ی مهر و ویژگی‌های مهر ایزد در آن سخن رفته است.

۲- بنابر اوستا در مهر روز مهر ماه مشیه و مشیانه(نخستین زن و مرد آریایی) از صورت گیاهی به صورت آدمی درآمدند.

۳- بنابر باور زرتشتیان در چهارمین سپیده‌دم پس از درگذشت هر آدمی سه ایزد مهر و سروش و رشن در سر پل چینوت درباره‌ی کارهای شخص درگذشته به داوری می‌پردازند. علم پزشکی جدید ثابت کرده که تا سه روز و سه شب پس از درگذشت، برخی از اعضای شخصِ درگذشته، مانند حس شنوایی هنوز کار می‌کند و پس از آن روان کاملاً جسم را ترک می‌گوید.

۴- حلقه گرد خورشیدسان مظهر مهر ایزد است و نشانه‌ی وفاداری و پیمان نگه‌داری و وفای به عهد که بر انگشت اغلب همسران است، یاد‌آور وفای به عهد می‌باشد.

۵- اشاره به هفت مرحله‌ایست که به نام‌های کلاغ، سرباز، رازداری، شیر، پیک، خورشید و پیر در مکتب مهر وجود دارد و هر کس که پیرو مکتب مهر بود بایست این مراحل را بگذراند و هر که به مرحله‌ی آخر می‌رسید راهنمای دیگران می‌شد.

۶- با شکوه

به اشتراک بگذارید...