[1] نام، همواره جای پایی در شخصیت هرکس دارد.
با گزیدن نامی زیبا که ریشه در فرهنگ کهن ایرانی دارد و همچنین آموزشی درست، برای فرزندانمان آینده‌ای روشن را فراهم‌آوریم. از این‌رو شعری در این‌باره آورده می‌شود:
نام فرزندان خود، باید ز شهنامه گُزید / نام زیبا باید از گفتار فردوسی شنید
می‌ستایم فرًًًٌٌٌٌََُُُِ فردوسی که در شهنامه‌اش / نام مردان و زنان بر اوج زیبایی رسید
نام پاک آریایی و نیاکان کهن / در دل ایران‌تباران مهرآریایی دمید
نام «ایرانی- اوستایی» ز شهنامه گزین / تا برانگیزد به دل‌ها پرتو عشق و امید
من از آن ایرانی والاگهر آزرده‌ام / نام دلبندش گر از اقوام دیگر برگزید
آن‌که از سرچشمه بگذشت و ز مرداب خورد آب / بی‌گمان طعم بدش در زندگی باید چشید
