فریدون مشیری

گفت: آنجا چشمه خورشید‌هاست                 آسمان‌ها روشن از نور و صفاست

موج اقیانوس جوشان فضاست                     

باز من گفتم که: بالاتر کجاست؟

گفت: بالاتر جهانی دیگر است                      عالمی کز عالم خاکی جداست

پهن دشت آسمان بی انتهاست

باز من گفتم که: بالاتر کجاست؟

گفت: بالاتر از آنجا راه نیست                        زآنکه آنجا بارگاه کبریاست

آخرین معراج‌ها، عرش خداست                  

باز من گفتم که: بالاتر کجاست؟

لحظه‌ای در دیدگانم خیره شد                    گفت: این اندیشه‌ها بس نارساست

گفتمش: از چشم شاعر کن نگاه                 تا نپنداری که گفتاری خطاست

دورتراز چشمه خورشید‌ها                          برتر از این عالم بی‌انتها

باز هم بالاتر از عرش خدا                           عرصه پرواز مرغ فکر ماست.