خسرو پور مهربان پور جمشید، رادمرد نیک‌منش، بردبار، تلاشگر نیک‌خواه، دلیر زرتشتی از روستای اله‌آباد* رستاق یزد بود.
در ۱۷سالگی به‌جای پدر سرپرست اله‌آباد شد و نخستین کار او جلوگیری از تجاوزهای «حاجی بابای اله‌آبادی» بود که از زمان پدرش ادامه داشت و بخشی از زمین‌های کشاورزان را گرفته بود. فرزانه خسرو با کوشش خستگی‌ناپذیر در دادگاه‌های شرع و عرف، سرانجام «حاجی بابا» را مجبور به بازگشت زمین‌ها می‌کند.

ادامه نوشته…

فرزانه زرتشت پور بهرام پور پژدو از دانشمندان و شاعران به‌نام زرتشتی، درسده‌ی هفتم هجری(روزگار فرمانروایی محمد خوارزمشاه) می‌زیسته است. زادگاهِ وی چنان‌که خود در «ارداویراف» گوید در ده بیژن‌آباد خواف خراسان است. اما بنابر «زراتشت‌نامه» در ری زندگی می‌کرده است. پدرش «بهرام پژدوظ نیز شاعر، پزشک، ادیب، منجم، هیربد ، دری‌دان و پهلوی‌خوان بوده و در کرمان زاده شده است.

فرزانه زرتشت بهرام چندین داستان مذهبی را از پهلوی به فارسی منظوم ترجمه کرده و چون پر از اصطلاح‌های مزدیسنا می‌باشد، در فرهنگ‌های پارسی ضبط شده است.

ادامه نوشته…

فرزانه «دینشاه ایرانی سلیستر»، پور «جی‌جی باهای»، پور «خداداد»، پور «شهریار آقا»، دانشمند و حقوقدان زرتشتی و شخصیت برجسته‌ی استان بمبئی و دانای اوستا، پارسی، انگلیسی، فرانسه، گجراتی و دیگر زبان‌های هندی ‌است. بسیاری از پیشرفت‌های کنونی زرتشتیان به‌ویژه، زرتشتیان ایرانی وامدار خودگذشتگی و کارهای اجتماعی و فرهنگی اوست.

فرزانه دینشاه در ۱۳ آبان ماه ۱۲۶۰ خورشیدی( ۴ نوامبر ۱۸۸۱میلادی) در بمبئی زاده شد و در پنج سالگی پدرش درگذشت و در سال ۱۲۸۳ خورشیدی از دانشگاه بمبئی دانشنامه‌ی حقوق خود را دریافت کرد و از وکیلان درجه یک هند و در قانون مالیات بر درآمد سرآمد همه بود.

ادامه نوشته…

به یاد استاد ابراهیم پورداود وسالگرد درگذشت وی به تاریخ ۲۶ آبان ۱۳۴۷

استاد پورداود(۲۰ بهمن ۱۲۶۴- ۲۶ آبان ۱۳۴۷) از پژوهشگرانی است که در فرهنگ ایران پایگاهی بس بلند دارد و خدمتی که در زندگانی ۸۳ ساله‌ی خود به تاریخ و فرهنگ و تمدن ایران کرده است، او را بی‌گمان در شمار بزرگ‌ترین خدمتگزاران فرهنگ و تاریخ ایران قرارداده است.او برای روشن کردن گوشه‌های تاریک تاریخ تمدن ایران باستان بسیار کوشید و ده‌‌‌ها کتاب و صدها نوشته برآورد زندگانی سودمند او بود. پورداود پژوهشگر، زبان‌شناس و شاعر، یک نویسنده‌ی چیره‌دست نیز بود. او نخستین کسی است که اوستا را به فارسی برگرداند و تاریخ تمدن ایران باستان را با کوشش و پژوهش‌های شبانه‌روزی خود روشن کرد.

ادامه نوشته…

زنی که تا جهان پابرجاست، به عنوان بزرگ‌ترین و ماهرترین مامای کرمانی در یادها خواهد ماند.

گوهربانو در سال ۱۲۸۷خورشیدی از اسفندیار و دولت جمشیدی در کرمان زاده شد و تا دریافت دیپلم در همین شهر زندگی کرد، سپس به تهران رفت و در آموزشگاه عالی مامایی و در بیمارستان زنان زیر نظر استاد دکتر «جهانشاه صالح» کارشناسی مامایی دریافت کرد و در سال ۱۳۲۲خورشیدی آموزش خود را به پایان رساند.

ادامه نوشته…

دستور دکتر «مانک‌جی نوشیروان‌جی دهالا» در ۳۱ شهریور ۱۲۵۴ خورشیدی (۲۲ سپتامبر۱۸۷۵ میلادی) در بندر سورت هند زاده شد. وی یکی از دستوران بزرگ، روشنفکر و دانشمند زرتشتیان هند و پاکستان و از پیشگامان آموزش زبان‌های اوستا، پهلوی و فرهنگ ایران باستان است که در نیمه دوم سده‌ی نوزدهم میلادی در هند و در پیشگاه شادروان «خورشید جی رستم جی کاما» استاد نامی زبان‌های ایران باستان به آموزش پرداخت و سپس در آمریکا در دانشگاه آکسفورد نیویورک تحت آموزش «ویلیام جکسن» استاد نامی زبان‌های اوستا و سانسکریت به آموختن ادامه داد.

پس از پایان آموزش و بازگشتش به هند دکتر دهالا از سوی زرتشتیان ایالت سند و بلوچستان(پاکستان امروز) در آغاز به مقام دستوری و سپس به عنوان دستور بزرگ آنجا برگزیده شد.

ادامه نوشته…

موبد رستم شهزادی پور «موبد دینیار» و «سلطان موبد خداداد» در سوم فروردین ۱۲۹۱خورشیدی در کوی موبدان یزد زاده شد.

در سال ۱۳۰۵، گواهی‌نامه شش ساله دبستان ویژه آموزش موبدزادگان را دریافت کرد، سپس پنج ماه در دبستان جمشیدجم تهران(به فرنشینی سهراب سفرنگ) و ۱۸ ماه در دبیرستان البرز تهران(به فرنشینی موبد رستم ماونداد) مشغول به آموزش شد. و در سال ۱۳۱۴ دوره‌ی هفت‌ساله آموزشگاه عالی ویژه موبدزادگان در هندوستان(آموزشگاه کاماآتورنان) را به پایان رسانید و به درجه موبد دانشمندی رسید.

ادامه نوشته…

ارباب کیخسرو پور مهربان پور رستم کیخسروی، ساکن محله‌ی «خلف خانعلی یزد»، زرتشتی‌ دانش‌دوست و دهشمندی است که در سال ۱۲۰۷ خورشیدی زاده شد.

وی در ۱۲ سالگی پدر خود را از دست داد و در ۱۵ سالگی به همراه دایی خود،‌ «هرمزدیار اردشیر» رهسپار بمبئی شد. چند سالی را به آموختن پرداخت و زبان‌های فارسی و گجراتی را فراگرفت و سپس به کار بازرگانی پرداخت. در مدت ۳ سال از بازرگانان نامی ایرانی شد و به دلیل نیک‌کرداری و پشتکار بنگاه بازرگانی گسترده‌ای را در بمبئی بنیاد نهاد. در سال ۱۲۳۷ خورشیدی با دوشیزه گوهر از خاندان کامه و نبیره‌زاده کیخسرو ایزدیار ازدواج کرد.

ادامه نوشته…

«جهانگیر رتن دادابای تاتا» در ۲۹جولای سال ۱۹۰۴ در شهر پاریس زاده شد و تحصیلات خود را در فرانسه، ژاپن و هند به پایان رسانید و در سال ۱۹۲۴ میلادی(در۲۰سالگی) به عنوان یکی از مدیران فولاد و ذوب‌آهن تاتا در شهر جمشیدپور برگزیده شد.

ادامه نوشته…

«ابوالحسن بهمنیار» پور مرزبان، از دانشمندان برجسته زرتشتی و بهترین شاگرد فیلسوف و پزشک نامی‌«شیخ الرییس ابوعلی سینا» است. «ابوالحسن»، کنیت اوست و او را «کیارییس» نیز می‌خوانند. ابن‌سینا در کتاب «المباحثات» خویش(که در «دارالکتب المصریه» نگهداری می‌شود) به پرسش‌های شاگردانش پاسخ می‌دهد. در مباحثه پنجم و ششم این کتاب از بهمنیار به بزرگی و بی‌همتایی یاد می‌کند.

ادامه نوشته…