پریسا اورمزدی: از دیرباز تاکنون ایرانیان هرگونه سیاهی و تیرگی را نشانه‌ی شوم‌بودن و سرچشمه‌ی بدی‌ها و زشتی‌ها می‌دانند. چنانکه در ضرب‌المثل‌های قدیمی برای اشاره کردن به ناچاری و موقعیت بدی که برگشت ناپذیر است گفته می‌شود: «بالاتر از سیاهی رنگی نیست» یعنی وضعیت از این بدتر نخواهد شد. و یا برای نشان دادن شوم بودن فردی از اصطلاح «گربه سیاه» استفاده می‌شود.
اشکان افشاری: «قلعه‌جمهور» نامور به «قلعه‌بابک» در ۵۰ کیلومتری شمال شهرستان «اهر» و در بلندی‌های باختری(:غربی) شعبه‌ای از رود بزرگ «قره‌سو» جای دارد؛ منطقه‌ای که به نام «کلیبر» شناخته می‌شود. «بنای جمهور» شامل دژی است بر فراز قله کوهستانی که نزدیک به۲۳۰۰ تا ۲۷۰۰ متر از سطح دریا بلندا دارد. پیرامون این دژ را از هر سو، دره‌های ژرفی با ۴۰۰ تا ۶۰۰ متر ژرفا فراگرفته است و تنها از یک سو، راهی باریک و و با دسترسی دشوار برای رسیدن به آن دیده می‌شود.
واژه‌ی «گات» در اوستا با حرف‌های «گ.ا.ث» نوشته شده و فرهنگیان آن را به خط خود «گاتهه» یا Gatheha می‌نویسند و «گات» می‌خوانند. «گاث»، در زبان پهلوی «گاس» و در زبان دری تبدیل به «گاه» شده و به معنی ظرف زمان و مکان و به‌گونه‌ی مجازی به معنای، آهنگ و موسیقی است و معنی اخیر از روی خواندن «گاته» به آوای ویژه(از قبیل وداخوانی هندیان) برخاسته و پساوند برخی از آواهای موسیقی نظیر دوگاه، سه‌گاه، چهارگاه، راست پنجگاه و نیز گاه‌های(اندرگاهان) پارسیان که عبارت بوده است از نمازهای پنج‌گانه نوشته شده در «گاثه» که ابوریحان آورده است(اهنودگات، اشتودگات، سپنتمدگات، وهوخشترگات، و وهیشتوایش‌گات)، نیز گویای این معنی است.
معماری داخلی کبوترخانه‌ها استثنایی است؛ بزرگی این بناها هم به سبب سترگی و شکوه و هم به سبب گوناگونی در شکل، شگفت‌آور است و این بناها مانند دیگر آثار معماری ایرانی هم کارکرد بسیار داشته است و هم از شکل زیبایی پیروی کرده است.
معمار ایرانی به دلیل نگاه اندیشمندانه به اقلیم و دانش زیست شناسی، شگفتی‌های ماندگار را در این سیاره خاکی به‌عنوان کبوترخانه‌های ایرانی آفریده است و چه زیبا، این هماهنگی برج‌های به رنگ خاک که در وحدت با سیاره خاکی، از روزگاران پیش به یادگار مانده است، که به‌راستی سزاوار است به آنها برتر از شگفتی‌های هفتگانه جهان نگاه کرد.
بهرام کوشکی: نام‌آوری شهر کنگاور بیشتر به‌دلیل سازه‌ای است که بر فراز تپه‌ای وسیع و در دل آن برپا شده است. این سازه امروز به نام «معبد آناهیتا» یا «ناهید» نامور است.
نخستین بار در سال‌های ۱۳۴۷ – ۱۳۵۴ خورشیدی یک هیات ایرانی به سرپرستی «سیف‌الله کام‌بخش‌فرد» کاوش‌های باستان‌شناسی را در کنگاور آغاز کرد. طرح کالبدی حقیقی بنا که درنتیجه‌ی کاوش‌های باستان‌شناسی سر از خاک بیرون آورده است، صفه چهار گوشی به اندازه‌ی ۲۱۰* ۲۰۸ متر است.
زهرا حبیبی زاد: کاشی که به «کاشی زرین فام تخت سلیمان» نامور است، مربوط به۸۰۰ سال پیش است واکنون درموزه‌ی «رضاعباسی» نگهداری می‌شود. نقش آن یک سیمرغ درحال پرواز با بال‌های باز است ودرنوع خود بی‌نظیر است. «تخت‌سلیمان» محوطه‌ای بزرگ و باستانی دراستان آذربایجان غربی است که «آتشکده آذرگشسب»، یکی ازبزرگ‌ترین آتشکده‌های روزگار ساسانی، درآنجا قرار دارد.
«قلعه دختر» و «کاخ آتشکده» فیروزآباد فارس، از بناهای ماندگار دشت تاریخی فیروزآباد می‌باشند، که از روزگار ساسانیان به یادگار مانده‌اند و از بناهای «سبک پارتی» به شمار می‌آید.
در دره‌ی «تنگ آب» دشت فیروزآباد و از قلعه دختر به بعد، رشته‌ای از آثار بر جای مانده ساسانی را که سازنده‌ی فرهنگ این روزگار هستند، دیده می‌شود.
شیوه‌های گوناگون مینیاتورسازی ایران: روش‌های مینیاتورسازی در ایران بسیار گوناگون بوده و هست، و هر یک از استادان به‌نام، دگرگونی‌هایی در روش و شیوه‌هایی که پیش از آنها موجود بوده، وارد کرده‌اند. با این حال به‌طورکلی و بدون در نظرگرفتن دگرگونی‌های جزیی و کم ارزش می‌توان شیوه‌های ساخت مینیاتورهای ایران را به‌گونه‌ی زیر بخش کرد:
۱-مینیاتور تمام رنگ جسمی: در گذشته رنگ‌های جسمی مینیاتورسازی که شامل پودر رنگ‌های معدنی مانند سفیدآب سرب، سرنج، لاجورد، سیله، شنجرف، زرنیخ، نیل و غیره بود، را با قطعه سنگ صیقلی کوچکی بر روی سنگ دیگری که میان آن گود بود می‌ساییدند تا خوب نرم و قابل بهره‌برداری شود.
یکی از پدیده‌های تمدن در ایران باستان که هم پایه‌ی دینی دارد و هم آیینی است ملی، نیرومندی، و بهداشت تن و روان است. آموزش‌های اشوزرتشت درباره تندرستی و سلامت جسم زینت‌بخش برگ‌های فراوانی از اوستا و کتاب‌های دیگر زرتشتی است. واین دستورها همواره پایه‌ی فلسفه مینوی ایرانیان باستان و راهنمای زندگی ایشان بوده است.
نیاکان ما در پرتو ورزش‌های گوناگونی مانند سواری، تیراندازی، چوگان بازی، کشتی و پهلوانی و شطرنج، خود و فرزندانشان را به زیور این نشانه‌های نیکو می‌آراستند. ایرانیان باستان همواره به این نکته توجه داشته اند که ورزش وسیله‌ای است برای نیرومندی، و نیرومندی برای دستگیری از ضغیفان، نه برای زورگویی.
همانند نام٬ پرچم و نشان هر کشور در شناخت آن کشور نقش مهمی دارد و نشان دهنده انگیزه ها، آرمان ها٬ چگونگی نگرش سیاسی٬ مذهب و فلسفه یک ملت و بیان کننده شرایط جغرافیایی٬ فرهنگی و حوادث سرنوشت ساز در تاریخ یک ملت است.
نظر به اهمیت ویژه پرچم٬ مردم هر کشور پرچم را عزیز و گرامی دانسته و در پرچم افراشته خود، بزرگی٬ سربلندی٬ آزادگی و افتخار و در سرنگونی آن شکست٬ بردگی و ستم بیگانگان را می نگرند. مطالعه علمی پرچم ها٬ معنا و مفهوم و سیر دگرگونی آنها “پرچم شناسی” و یا “Vexillology” نام دارد؛ این دانش به مطالعه تاریخچه و مفهوم نهفته در رنگها٬ نشانه های موجود در پرچم کشورها می پردازد و درباره مراسم برافراشته شدن و پایین آوردن و بزرگداشت پرچم به مطالعه علمی دست می زند.
واپسین دیدگاه ها