به فرخندگی فرارسیدن جشن آبانگان(چهارم آبان گاهنمای رسمی کشور)*
این جشن در روز دهم آبان‌ماه که آبان‌روز نام دارد، برگزار می‌شود. «آبان» ایزدِ نگاهبان آب‌ها و جمع «آب» است و در اوستا و پهلوی به گونه‌ی «آپ» و در فُرس هخامنشی «آپی» گفته می‌شده است. این آخشیج مانند دیگر آخشیج‌ها یعنی؛ آتش، خاک و هوا در فرهنگ پربار ایرانی بسیار سپند است و آلودن آن گناه به‌شمار می‌آید.
تارنمای یتااهو، فرارسیدن نوروزِ را به همه‌ی جهانیان شادباش می‌گوید و امید دارد که در سال‌نو مردمان جهان این نکته را دریابند که آرمان گردهم آمدن خانواده‌ها در هنگامِ تحویل سال نو، نشان از پیوستگی همه‌ی انسان‌ها است که «بنی آدم اعضای یک پیکرند».
ششم فروردین هم سالروز زایش اشوزرتشت پیامبر است. پیامبری که همه‌ی انسان‌ها را به راستی و درستی فرامی‌خواند.
باشد که انسان‌ها بتوانند پنج فرزند بدِ «منیت» یعنی؛ «آز»، «خشم»، «ترس»، «رشک» و «نیاز» را از خود دور کنند و نشانه‌های سپنتامینویی را در خود بارور کنند.
به فرخندگی فرارسیدن سال‌نو، چکامه‌ای از سراینده‌ی زرتشتی، رستم خسرویان(رخسار) آورده می‌شود:
ششم فرودین، برابر با خورداد و فروردین ماه، روز زایش اشوزرتشت بر همه‌ی بهدینان خجسته باد.
در زیر سروده‌ای از «رستم خسرویان(رُخسار)» که به فرخندگی فرارسیدن این روز سروده‌اند، آورده می‌شود:
چو بگذشت از فَرْودین، شش روز / بزرگی، به دنیا شد و زَد خُروش
که پیغام دارم زِ یکتا سروش / سوی مردمانی، که دارند هوش
با فرارسیدن روزهای دل‌انگیز بهاری و برابرشدن شب و روز، بار دیگر در جاهای فرهنگی و ادبی سخن از فلسفه‌ی «هفت سین» و «خوان نوروزی» است.
اعتدال بهاری، نمودی از اعتدال اهورایی است که در نوشته‌های فلسفی و استوره‌ای بازمانده از روزگار ساسانیان چنین می‌آید:
”پیش از پیدایی آفرینش و نمود آن در شکل مادی، «نیمروز» بود که «ربیهوین» گفته می‌شد که مراد حالت میانه و اعتدال است.
تارنمای یتااهو آغاز سال نو و فرارسیدن بهار را به همه‌ی ایرانیان دلداده‌ی میهن، شادباش می‌گوید و سالی آکنده از مهر و دوستی را برای همه‌ی مردمان جهان آرزو دارد.
در زیر سروده‌ای بسیار زیبا و اندیشه برانگیز از زنده‌یاد «شمس تبریزی»، آورده می‌شود تا باریک‌بینی مردمان درباره‌ی حکمت آفرینش بیشتر شود:
نوروز بمانید که ایّام شمایید! / آغاز شمایید و سرانجام شمایید
آن صبح نخستین بهاری که ز شادی / می آورد از چلچله پیغام، شمایید
به خجستگی فرارسیدن جشن اسفندگان(برابر شدن روز سپندارمز با ماه اسفند که برابر است با ۲۹ بهمن گاهشمار رسمی کشور) سروده‌ای برای یکی از بانوانِ نیک‌ِ زرتشتی آورده شده است. تاج گوهر خداداد کوچکی(خادم) مادر جانباخته‌ی جنگ مهندس فرهاد خادم است که هم اکنون در بسیاری از کارهای نیک پیش‌آهنگ است. از این‌رو تارنمای یتااهو شایسته می‌داند تا به فرخندگی فرارسیدن این روز، این سرود را به این بانوی ارجمند و همه‌ی زنان و مادران فداکار و پارسا که همه‌ی کارهای نیک ا بدون هیچ‌گونه چشمداشتی و تنها از برای نیکی همان کار، انجام می‌دهند، پیشکش نماید:
تقدیم به خانم تاج گوهر خادم
روز مادر روز زن، جشن خوش اسفندگان / تاج زرین هنر بر سر گوهر تاج است
یکی از مهم‌ترین جشن‌هایی که در ایران برجای مانده و هنوز زرتشتیان آن‌را باشکوه برگزار می‌کنند «جشن تیرگان» است. این جشن در سیزدهمین روز از «ماهِ تیر» یعنی «تیر روز»(در گاهشمار رسمی کشور برابر است با ۱۰تیرماه زیرا ماه‌های فروردین و اردیبهشت و خورداد ٣١ روزه هستند) برگزار می‌شود. خواندن «خورشید نیایش» و «مهر نیایش» در این روز پسندیده است.
فرارسیدن جشن خوردادگان را به همگان شادباش می‌گوییم.
ایرانیان باستان شادی، خرمی، شادکامی و عشق به زندگی، را از نیکی‌های بزرگ خدایی می‌دانستند، و آیین‌های دینی آنان نیز با شادی، سرور و جشن همراه بود و زرتشتیان هم چون گذشته این جشن‌ها را باشکوه هر چه بیشتر، برگزار می‌کنند.
در ایران باستان، مردم روزهای زیادی را شادمانه جشن می‌گرفتند، و با آیینی دل‌انگیز و شادی‌آفرین به ستایش اهورامزدا می‌پرداختند، شمارِ جشن‌ها در ایران بزرگ زیاد بود، اما ویژگی‌های مشترک در میان جشن‌های ایرانی را می‌توان چنین نام برد:
به خجستگی فرارسیدن جشن اَردیبهشتگان*(دوم اَردیبهشت از ماه اَردیبهشت گاهنمای رسمی کشور) سروده‌ای از «جمشید زره‌پوش»؛
زرتشت که رهبری تواناست / وخشور بزرگ کیش مزداست
گوید که نظام ملک هستی / از پرتو قدرتی تواناست
آرامش کُل آفرینش / در سایه‌ی این نظام والاست
این نظم عظیم جُز «اشا» نیست / هنجار شکوهمند دنیاست
فرارسیدن جشن سده(۱۰بهمن‌ماه) را به ایرانیان شادباش می‌گوییم
جشن سده مانند نوروز و مهرگان از جشن‌های بزرگ ایرانیان بوده و پیوند ویژه‌ای با «آتش» دارد. از روزگاران باستان تاکنون این جشن در دهمین روز بهمن‌ماه که صدمین روز از زمستان بزرگ(زمستان بزرگ از یکم آبان‌ماه آغاز می‌شده است) برگزار شده است. آنان بر این باور بودند که پس از این روز از سرمای زمستان آرام‌آرام کاسته خواهد شد.
واپسین دیدگاه ها