موبد جهانگیرِ اشیدری، پور موبد انوشیروانِ موبد جهانگیرِ موبد مرزبان، یکی از شخصیت‌های برجسته‌ی زرتشتی و ایرانی در سال ۱۲۹۹ خورشیدی در شهر کرمان دیده به جهان گشود. دوران دبستان و دبیرستان را در کرمان سپری کرد. سال ۱۳۱۷ خورشیدی وارد دانشکده تازه‌ بنیاد دامپزشکی دانشگاه تهران شده و سه سال پس از آن به عنوان دکتر دامپزشک فارغ‌التحصیل شد.

در سال ۱۳۲۰ خورشیدی وارد خدمت نظام‌ وظیفه شد و پس از پایان آن در سال ۱۳۲۳ با درجه ستوان یکمی به استخدام نیروی زمینی ارتش درآمد. در تاریخ ۲۰/۹/۱۳۴۵ خورشیدی به درجه‌ی سرتیپی سرافراز شد. آخرین سمت وی در نیروی زمینی ارتش،‌ فرنشینی(:ریاست) اداره‌ی دامپزشکی و کنترل مواد غذایی آن نیرو بود. تیمسار دکتر اشیدری در سال ۱۳۵۱ خورشیدی بازنشسته ارتش شد.

پس از بازنشستگی وارد جرگه‌ی تخصصی دین زرتشتی می‌شود و با آموختن علوم دینی زیرنظر استادانی چون موبد اردشیر آذرگشسب، موبد فیروز آذرگشسب و موبد رستم شهزادی و همچنین آموختن دین‌دبیره (خط دینی زرتشتیان) و چگونگی انجام آیین‌های دینی نزد موبد هرمزدیار خورشیدیان سرانجام در سال ۱۳۶۰ خورشیدی از سوی انجمن موبدان نوزوت شده و به درجه‌ی موبدی می‌رسد.

همکاری با ماهنامه هوخت، چیستا، رنگین‌کمان و دیگر مطبوعات و همچنین خدمت در انستیتو واکسن و سرم‌سازی رازی حصارک (وابسته به وزارت کشاورزی و منابع طبیعی)، شرکت در چند کنگره فنی بین‌المللی، دریافت نشان درجه‌ی سه همایونی در سال ۱۳۵۵ خورشیدی از جمله کارها و سرافرازی‌های وی است.

موبد اشیدری، چندین دوره هموند انجمن زرتشتیان تهران بود و پس از درگذشت روانشاد موبد رستم شهزادی در سال ۱۳۷۸ خورشیدی به عنوان فرنشین انجمن موبدان تهران برگزیده شد.

موبد اشیدری، یکی از بزرگترین پژوهشگران در مورد تاریخ‌نگاری زرتشتیان بود. کتاب «تاریخ پهلوی و زرتشتیان» وی یکی از باارزش‌ترین و به‌راستی سرچشمه‌ای کم‌مانند در مورد تاریخ کنونی زرتشتیان است.

از دیگر نوشته‌های دیگر وی می‌توان ، موارد زیر را آورد:

۱- دانشنامه مزدیسنا

۲- یادداشت‌های ارباب کیخسرو شاهرخ

۳- اسب در فرهنگ ایران

۴- نور، آتش، آتشکده در آیین زرتشت

۵- تاریخچه دامپزشکی و نتایج هجدهمین کنگره بین‌المللی دامپزشکی (در سه جلد).

موبد جهانگیر اشیدری در روز آدینه یکم آبان‌ماه ۱۳۸۳ خورشیدی، در سن ۸۴ سالگی در بیمارستان مهر تهران درگذشت.

بر روان و فروهرش درود باد.