اگر چه استان کرمان را در ایران، به کویری بودنش می‌شناسند. ولی در دل این استان، جاهایی هست که از لحاظ آب و هوایی هیچ شباهتی با جاهای کویری و کم باران استان کرمان ندارند. «راین» یکی از این جاها است که در ۱۰۰ کیلومتری جنوب شهر کرمان و بر دامنه «کوه هزار» قرار گرفته است، در بهار و تابستان آب ‌و هوایی خنک و دلپذیر، اما زمستان ‌هایی سرد دارد.

بر پایه نوشته‌های تاریخی «راین» با پیشینه‌ای کهن که به روزگار ساسانیان می‌رسد، یکی از مراکز دادوستد کالا و همچنین بافت پارچه‌های ارزشمند بوده است. البته راین از گذشته به عنوان یکی از مراکز ساخت شمشیر و چاقو و سپس تفنگ هم بوده است که هنوز چاقوسازی در این شهر دیده می‌شود. وجود آبشاری زیبا در نزدیکی شهر، کوه زیبای «هزار» به بلندای ۴۵۰۱ متر، باغ‌های فراوان میوه، معدن‌های مرمر سبز، صورتی، سولفات سدیم و چشمه‌های آب‌معدنی غیرخوراکی، توانسته این منطقه را به‌عنوان یک منطقه جذاب گردشگری بشناساند.

اما وجود «ارگ‌راین» در این منطقه، از لحاظ تاریخی نیز به شهر جلوه‌ای ویژه داده است. ارگی با مساحت بیش از ۲۰۰۰۰ متر‌ مربع که پس از «ارگ‌بم» دومین بنای خشتی گسترده‌ی جهان است و پس از ویران ‌شدن ارگ بم در زلزله‌، بیش از پیش مورد توجه گردشگران خارجی و داخلی قرار گرفته است.

این بنای زیبای خشتی که در جنوب شرقی شهر راین و بر فراز تپه‌ای است، تا اندازه‌ی بسیاری به «ارگ‌بم» شباهت دارد. پلان آن کم‌وبیش مربع‌شکل است و چندین برج در پیرامون آن ساخته شده است. دیوار پیرامون ارگ، بیش از ۱۰ متر بلندا دارد و تنها ورودی ارگ از بخش شرقی آن است که با سر دری بزرگ و باشکوه به محوطه داخلی راه دارد.

بر پایه کتاب‌های تاریخی، در زمان یزدگرد سوم پادشاه ساسانی(سال ۳۱ هجری قمری) تازیان به فرماندهی «مجاشع ابن مسعود سلمی»، توانستند شهر کرمان و بسیاری از مناطق آن‌ را بگیرند، ولی نتواستند به «ارگ‌راین» که دژی پایدار بود راه پیدا کنند.

اما به هر حال گذشته این ارگ کم ‌و بیش ناشناخته است و تنها با کاوش‌های دقیق باستان‌ شناسی که تاکنون در آن انجام شده است می‌ توان به پیشینه‌ی آن دست یافت.