سـوری و سـبزه و سـنجد چه زیـبا
سیب است و سنبل و گیاه و گلها
سیـنی های پر از نقـل و شـیرینـی
به شـیرین کامی براین سفره افزا
سپید آن تخـم مرغ و شـیر و شـکر
اردیبهشتگان و پاکی در کلامش
فروغ ایزدی اندر پیامش
اشا، کز هر حروفش گوهری زاد
همان هنجار هستیست در مرامش
اشه وهیشته، باشد نامی دیگر
فزون از این بود پیغامی دیگر
فــرا آمـد یـک و نــه از بـهـار
به پا شد جـشن خوبـی هـر کنـار
روا باشد به هر جا، جـشنی بـر پا
نیایشها بـه پـا گـردد بـه هرجا
وه است ایـن روز و سپـندینی روز
چو خرداد روز و ماه فرودین آمد
خجسته زایش سردار دین آمد
دو لبهایش چو غنچه وا شد از هم
شگفتیها برای اهل دین آمد
بزرگان زمانه در شگفتند
که این خندیدنش از اولین آمد
واپسین دیدگاه ها