جشن بهمنگان(۲۶دیماه) بر همهی ایرانیان و
به ویژه بر مردان و پسران پاک و آزادمنش فرخنده باد.
میترا دهموبد: روز دوم ماه و یازدهم ماه سال بهنام امشاسپند بهمن خوانده شده است. این امشاسپند که در اوستا وهومن «vohu-manah » آمده از ۲ بخش ترکیب یافته است.
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 5,434 بار
سروده: بهمن کیقباد(۹۶۹یزگردی-۱۰۰۸ هجری-۱۶۰۰ میلادی)
ویراسته: هاشم رضی
قصه سنجان بازماندهای از ادبیات پراکنده و اندک زرتشتیان به زبان پارسی است. پس از یورش تازیان به ایران و رویدادهای سخت و سوگانگیز، این قصه در تاریخ، زبان و ادب، دین و فرهنگ، سیاست و مسایل اجتماعی، و دیگر شئون ایران، دچار دگرگونیهای بسیار شد.آنچه که از این پس، بهوسیله زرتشتیان (ایرانیانی که از این پس دین و آیین خود را نگاهداشتند) به نظم و نثر پارسی نگارش یافته، اندک است.
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 9,621 بار
به انگیزهی سالگرد درگذشت اشوزرتشت در پنج دیماه(روز خور از ماه دی)
بر روان و فروهر اشوزرتشت مهراسپنتمان درود باد.
بر روان وفروهر همه پاکان و راستان هفتکشور زمین درود باد.
موبد اردشیر خورشیدیان: برای درک این بخش از جهانبینی نیز، دانستن چند اصل از باور اشوزرتشت لازم است:
– جهان از دو بخش«گیتایی» و«مینوی» درست شده است «براساس تاریخ نوشته شده بشر، نخستین پیامبری که از «جهان مینوی» سخن به میان آورده، اشوزرتشت است».
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 8,239 بار
شایسته نبودن «شَتْ زرتشت» ازبرای نام «اشوزرتشت»-استاد ابراهیم پورداوود
در این چند سال گذشته، واژههای شگفتانگیزی بر سر زبانها افتاده و گاهی هم در نوشتهها دیده میشود، که نادرست است.
در روزگار ناصرالدین شاه قاجار، کتاب دساتیر(امروزه همه میدانیم که این کتاب، ساختهی روزگار اکبرشاه هندی یا شاه عباس صفوی است و کتابی است که در همان هند نوشته شده است) با صدها واژهی نادرست از هند به ایران روی آورد و چند تن، آن نامهی دروغین را آسمانی پنداشتند و به تاراج واژههای ساختگی آن دست بردند و نوشتههای خود را به آنها بیالودند.
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 5,211 بار
موبد مهراب وحیدی: بنابرآیین زرتشتی هرنوجوان با رسیدن به ۱۵ سالگی سدرهپوش میگردد و دین خویش را برمیگزیند و باوربر این است که سدرهوکشتی، نگاهبان آدمی در برابر سختیهای بیرونی میباشد که بهعنوان نماد و نشان بیرونی زرتشتیان شناختهمیشود. ولی از برای هر آیینی، فلسفه و منطقی وجود دارد که برای این دو نماد گزارشی کوتاه و برداشت نگارنده آوردهمیشود.
سدره(sedreh):
با نام اوستایی «وُهومَنو وَسترَه» بهمعنی جامهی نیکاندیشی، جامهای است از پارچهی کتان یا پنبه، بهرنگ سفید، ۹تکه، بدون آستین، بدون یقه، دارای دو کیسهی کرفه در جلو و پشت و درزی بهنامِ درز چاقو در سمت راست. بهیاد داشته باشیم که پیش از اسلام سدره بر روی دیگر جامهها پوشیدهمیشد.
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 9,238 بار
گاتها(نغمه و سرود که با نامهای گاتها، گاثاها و گاهان نیز خوانده میشود )، گفتوگوها و دریافتهای درونی اشوزرتشت از اهورامزدا و آموزشهای برخاسته از خرد و دانش اوست که روش درست زندگی کردن را در قالب سرود به مردم میآموزد.
زرتشتیان، تنها گاتها را آموزش پیامآور خود و بازتاب اندیشه او و پایه دین زرتشتی میدانند که دستنخورده بهدست ما رسیده است. زبان و گویش گاتها نسبت به بخشهای دیگر اوستا بسیار کهنتر است. گاتها خود بخشی از کتاب اوستاست.
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 7,982 بار
دستور ایرججی، پور موبد سهرابجی، پور دستور کاوسجی، پور دستور سهرابجی مهرجی رانا دانشمند نامور و سراینده توانای زرتشتی است. در علوم دینی، اوستایی و پهلوی و هندی استاد بود و در سرایش سرودههای پارسی دستی بهسزا داشت.
در راه پیشرفت دین زرتشتی بسی رنجها برد و بسیاری از کتابهای کمیاب دینی و یا آنچه که از شعائر ملی سخن میراند، را از روی نسخه خطی قدیم نسخهبرداری و به کتابخانههای «ملافیروز» و «خورشیدجی کاما» واقع در بمبیی اهدا نمود.
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 4,543 بار
فریدون مشیری
گفت: آنجا چشمه خورشیدهاست آسمانها روشن از نور و صفاست
موج اقیانوس جوشان فضاست
باز من گفتم که: بالاتر کجاست؟
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 4,411 بار
در روزگار باستان، خرید و فروش عبارت بود از معامله کالا به کالا. هرکس تولید خود را به بازارهای ویژهای که در روزهای ویژه در شهرها و مراکز جمعیت تشکیل میشد، عرضه میکرد و نیازمندیهای خود را بهدست میآورد. یعنی تولید خود را با تولید دیگران که مورد نیازش بود، جابهجا میکرد و برای اینکار بنابه ارزش اجسام و کالاها چارچوبهایی هم در نظر گرفته میشد.
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 6,329 بار
فرناز خسروی: در حدود سال ۱۲۵۶ خورشیدی، در خانوادهی دستور بزرگ یزد، یعنی «دستور شهریار دستور نامدار»، کودکی از مادر زاده شد که دارای هوش و استعداد بالایی بود. نام او را «خدایار» نهادند.
«خدایار» هنگام کودکی و نوجوانی آنچه بایسته بود، همچون نوشتن، خواندن و گذراندن درسهای ابتدایی را در «دبستان کیخسروی یزد»(که تنها دبستان زرتشتیان آن زمان به شمار میآمد) فراگرفت.
همچنین چون دستورزاده بود، واجبات دینی و اوستاهای بایسته را نزد موبدان آموخته و «نوزادی» یعنی مرحله واردشدن به جرگه موبدی را نیز سپری کرده و اجازه موبدی گرفت، ولی از آنجا که عشق بسیار به آموختن دانش داشت، با اجازه پدر و مادر بهسوی هندوستان روانه شد. و «زند»، «پهلوی» و «انگلیسی» را هم در آنجا آموخت.
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 6,214 بار
واپسین دیدگاه ها