سروده‌ی «جشن شهریورگان» از گودرز ماوندی
شهریورگان و جشنِ شهریاریست
فرمانروائی بر خویش و هشیاریست
چو بر نَفسَت تسـلط یابی هـردم
هما راه تـو نیـک و کـامیـاریـست
موبد جهانگیرِ اشیدری، پور موبد انوشیروانِ موبد جهانگیرِ موبد مرزبان، یکی از شخصیت‌های برجسته‌ی زرتشتی و ایرانی در سال ۱۲۹۹ خورشیدی در شهر کرمان دیده به جهان گشود. دوران دبستان و دبیرستان را در کرمان سپری کرد. سال ۱۳۱۷ خورشیدی وارد دانشکده تازه بنیاد دامپزشکی دانشگاه تهران شده و سه سال پس از آن به عنوان دکتر دامپزشک فارغ‌التحصیل شد.
در سال ۱۳۲۰ خورشیدی وارد خدمت نظام وظیفه شد و پس از پایان آن در سال ۱۳۲۳ با درجه ستوان یکمی به استخدام نیروی زمینی ارتش درآمد. در تاریخ ۲۰/۹/۱۳۴۵ خورشیدی به درجه‌ی سرتیپی سرافراز شد. آخرین سمت وی در نیروی زمینی ارتش، فرنشینی(:ریاست) اداره‌ی دامپزشکی و کنترل مواد غذایی آن نیرو بود. تیمسار دکتر اشیدری در سال ۱۳۵۱ خورشیدی بازنشسته ارتش شد.
داستان «ابوالعلاء معری»
سروده‌ای از شادروان فریدون مشیری
در شرح حال «بوالعلاء» خواندم که آن پیر
بیش از نود سال
در شهرها با گونه گون مردم به سر برد
«نیزه» نخستین زین ابزاری است که در پاره‌ی نهم از فرگرد(:فصل) چهاردهم وندیداد یاد شده است.
نیزه در اوستا ارشتی Arshti خوانده شده، در پارسی باستان هم زبان روزگار هخامنشی است، همین واژه در سنگ نبشته‌های آنان به‌کار رفته است. در زبان سانسکریت که خواهر زبان‌های اوستایی و پارسی باستان است، rshti آمده است. در اوستا چندین‌بار به جای ارشتات Arshtat واژه ارشتی Arshti آمده و آن نام یکی از ایزدان یا فرشتگان مزدیسنا است و در فارسی اشتاد گوییم و او نیز نگهبان روز بیست و ششم هر ماه است.
سروده‌ای درباره‌ی «بندِ یَتااَهو» از «جمشید زره‌پوش»
دیدم، پَس از نماز
نشسته به گوشه‌ایی
«بندِ یَتااَهو» به دَست
کیوان دشتی
کیهان شناسی در شاهنامه: «چارلز داروین»، دانشمند انگلیسی، و آفریدگار تئوری «اصل انواع» و «انتخاب طبیعی»، که انقلابی بزرگ در بیان و شناخت آفرینش و تکامل پدیده‌ها، از خود برجای نهاد، از جمله دانشمندانی است، که تلاش فراوان و پژوهش‌های ژرفی در این راستا، انجام داده است. امروز، بسیاری از مردم، به تئوری و فرضیه تکامل انواع او، آکاهی دارند، و پژوهش‌های او را، در پی‌گیری و ردیابی ریشه‌های جانداران می‌ستایند.
نازنین سنگ: در ایران باستان و در روزگار ساسانی، از پنج گونه «پیوند زناشویی»، سخن به‌میان آمده است:
۱- پادشاه زن:
«پادشاه زن»، زنی بود که برای نخستین بار، با موافقت پدر ومادر و یا قیم خود همسر برمی‌گزید. «پادشاه زن»، والاترین جایگاه همسری و بالاترین حقوق زندگی زناشویی را داشت و کدبانوی خانه بود. او می‌توانست پس از درگذشت شوهر، قیم فرزندانش شود و اگر فرزندی نداشت، دارایی‌های شوهر به او می‌رسید و براداران و خویشان، حقی بر دارایی شوهر او نداشتند.
شاداب و شهزاد فرامرزی: دیوار بزرگ گرگان که با نام‌های سد پیروز، سد انوشیروان، سد اسکندر، مارسرخ و قزل آلان نیز شناخته می‌شود، از نظر موقعیت جغرافیایی از خط ساحلی دریای مازندران (در زمان ساخت دیوار) آغاز شده و تا کوه‌های البرز در شرق (پارک ملی گلستان) ادامه دارد. این دیوار دارای ۱۹۵ کیلومتر درازا با یک وقفه تقریبا ۳ کیلومتری است. این وقفه به دلیل وجود کوه‌های «پیش‌کمر» و صخره‌های تند و تیز در سمت جنوب است که ایجاد دیوار، در این محدوده را غیرضروری می ساخته است. این دیوار بزرگ که در نوع خود کم‌نظیر است با گذشت زمان زیاد هنوز ناشناخته باقی‌مانده و اطلاعات درباره‌ی آن محدود می‌باشد.
آرمان فلاحتی
از این شوره‌زار باید بگذریم
باید کوچه را به باد بسپاریم
و به جایی بنگریم
که در آن باران هم هست!
فرزانه دوبان دانشمندی بود، زرتشتی و دارای کمال و جایگاه روحانی. در روزگار مامون عباسی، در خدمت مرزبان کابل بود واز آینده خبر می‌داد. اوستا و پهلوی نیکو می‌دانست. بخشی از کتاب پهلوی «جاودان خرد» به کمک او به عربی برگردان شده است.
«شیخ ابوالفضل» وزیر «اکبر شاه گورگانی» در «آیین اکبری» درباره‌ی او چنین می‌نویسد:
واپسین دیدگاه ها