سعید کریمی پارسیان: آرمان بنیادین نگارنده از نوشتن این گزارش‌ها آشنایی هرچه بیشتر با توانمندی‌های بسیار زبان پارسی است توانمندی‌هایی که زیر کوهی از ناآگاهی، کژ پنداری و کژاندیشی و ستم زمانه به دست فراموشی سپرده شده است زبانی که تنها زبان گروه زبان‌های آریایی است که واژه‌های آن افزون بر سادگی و آهنگ بسیار زیبا و شیوا هنوز پیوند ریشه‌های کهن خود را با زبان کهن آریایی نگاه داشته است.

ادامه نوشته…

ششم فرودین، برابر با خورداد و فروردین ماه، روز زایش اشوزرتشت بر همه‌ی بهدینان خجسته باد.

در زیر سروده‌ای از «رستم خسرویان(رُخسار)» که به فرخندگی فرارسیدن این روز سروده‌اند، آورده می‌شود:

چو بگذشت از فَرْودین، شش روز / بزرگی، به دنیا شد و زَد خُروش

که پیغام دارم زِ یکتا سروش / سوی مردمانی، که دارند هوش

ادامه نوشته…

با فرارسیدن روزهای دل‌انگیز بهاری و برابرشدن شب و روز، بار دیگر در جاهای فرهنگی و ادبی سخن از فلسفه‌ی «هفت سین» و «خوان نوروزی» است.

اعتدال بهاری، نمودی از اعتدال اهورایی است که در نوشته‌های فلسفی و استوره‌ای بازمانده از روزگار ساسانیان چنین می‌آید:

”پیش از پیدایی آفرینش و نمود آن در شکل مادی، «نیمروز» بود که «ربیهوین» گفته می‌شد که مراد حالت میانه و اعتدال است.

ادامه نوشته…

تارنمای یتااهو آغاز سال نو و فرارسیدن بهار را به همه‌ی ایرانیان دلداده‌ی میهن، شادباش می‌گوید و سالی آکنده از مهر و دوستی را برای همه‌ی مردمان جهان آرزو دارد.

در زیر سروده‌ای بسیار زیبا و اندیشه برانگیز از زنده‌یاد «شمس تبریزی»، آورده می‌شود تا باریک‌بینی مردمان درباره‌ی حکمت آفرینش بیشتر شود:

نوروز بمانید که ایّام شمایید! / آغاز شمایید و سرانجام شمایید

آن صبح نخستین بهاری که ز شادی / می آورد از چلچله پیغام، شمایید

ادامه نوشته…

به راستی خدایی که اشوزرتشت، آن را با دست‌های برافراشته و با بهترین و راست ترین نیایش‌ها و سرودها می‌ستاید، دارای چه ویژگی‌هایی است و چگونه خدایی است؟

زرتشت، خدای خود را «اهورامزدا» – سرور دانای بزرگ – می‌نامد.

ادامه نوشته…

به خجستگی فرارسیدن جشن اسفندگان(برابر شدن روز سپندارمز با ماه اسفند که برابر است با ۲۹ بهمن گاهشمار رسمی کشور) سروده‌ای برای یکی از بانوانِ نیک‌ِ زرتشتی آورده شده است. تاج گوهر خداداد کوچکی(خادم) مادر جانباخته‌ی جنگ مهندس فرهاد خادم است که هم اکنون در بسیاری از کارهای نیک پیش‌آهنگ است. از این‌رو تارنمای یتااهو شایسته می‌داند تا به فرخندگی فرارسیدن این روز، این سرود را به این بانوی ارجمند و همه‌ی زنان و مادران فداکار و پارسا که همه‌ی کارهای نیک ا بدون هیچ‌گونه چشمداشتی و تنها از برای نیکی همان کار، انجام می‌دهند، پیشکش نماید:

تقدیم به خانم تاج گوهر خادم

روز مادر روز زن، جشن خوش اسفندگان / تاج زرین هنر بر سر گوهر تاج است

ادامه نوشته…

به یاد استاد ابراهیم پورداود وسالگرد درگذشت وی به تاریخ ۲۶ آبان ۱۳۴۷

استاد پورداود(۲۰ بهمن ۱۲۶۴- ۲۶ آبان ۱۳۴۷) از پژوهشگرانی است که در فرهنگ ایران پایگاهی بس بلند دارد و خدمتی که در زندگانی ۸۳ ساله‌ی خود به تاریخ و فرهنگ و تمدن ایران کرده است، او را بی‌گمان در شمار بزرگ‌ترین خدمتگزاران فرهنگ و تاریخ ایران قرارداده است.او برای روشن کردن گوشه‌های تاریک تاریخ تمدن ایران باستان بسیار کوشید و ده‌‌‌ها کتاب و صدها نوشته برآورد زندگانی سودمند او بود. پورداود پژوهشگر، زبان‌شناس و شاعر، یک نویسنده‌ی چیره‌دست نیز بود. او نخستین کسی است که اوستا را به فارسی برگرداند و تاریخ تمدن ایران باستان را با کوشش و پژوهش‌های شبانه‌روزی خود روشن کرد.

ادامه نوشته…

«اوستا» نام مجموعه کتاب‌های سپند(:مقدس) زرتشتیان است. نامه‌ی سپندینه‌ی اوستا به خط اوستایی که به آن خط «دین‌دبیره» هم می‌گویند نوشته شده است. زبان اوستایی در دانش زبان‌شناسی، دربرگیرنده‌ی دو گویش است که یکی دیرینه‌تر است، که آن‌را «گویش گاهانی» گویند که در گاتها، سرودهای اشوزرتشت به‌کار رفته است. گویشی که در دیگر بخش‌های اوستا به‌کار رفته «گویش نو» خوانده می‌شود. اوستای روزگار ساسانی، به ۲۱ نسک(نسک در واژه به معنای کتاب، بخش آمده است) بخش می‌شده‌ است که بر پایه‌ی کتاب‌های هشتم و نهم دینکرد به گزارش زیر است:

ادامه نوشته…

یکی از مهم‌ترین جشن‌هایی که در ایران برجای مانده و هنوز زرتشتیان آن‌را باشکوه برگزار می‌کنند «جشن تیرگان» است. این جشن در سیزدهمین روز از «ماهِ تیر» یعنی «تیر روز»(در گاهشمار رسمی کشور برابر است با ۱۰تیرماه زیرا ماه‌های فروردین و اردیبهشت و خورداد ٣١ روزه هستند) برگزار می‌شود. خواندن «خورشید نیایش» و «مهر نیایش» در این روز پسندیده است.

ادامه نوشته…

فرارسیدن جشن خوردادگان را به همگان شادباش می‌گوییم.

ایرانیان باستان شادی، خرمی، شادکامی و عشق به زندگی، را از نیکی‌های بزرگ خدایی می‌دانستند، و آیین‌های دینی آنان نیز با شادی، سرور و جشن همراه بود و زرتشتیان هم چون گذشته این جشن‌ها را باشکوه هر چه بیشتر، برگزار می‌کنند.

در ایران باستان، مردم روزهای زیادی را شادمانه جشن می‌گرفتند، و با آیینی دل‌انگیز و شادی‌آفرین به ستایش اهورامزدا می‌پرداختند، شمارِ جشن‌ها در ایران بزرگ زیاد بود، اما ویژگی‌های مشترک در میان جشن‌های ایرانی را می‌توان چنین نام برد:‌

ادامه نوشته…