جشن آبانگان بر همگان فرخنده باد
سخن از جشن آبانگان(دهمین روز از ماه آبان «روز آبان ایزد» گاهنمای زرتشتی – برابر چهارم آبان ماه گاهنمای رسمی کشور) است، جشنی که در آن شکوه آّب، این آفریدهی اهورایی ستایش میشود.
سخن از ارزشمندی آب در ایران باستان است که چگونه نیاکان ما آن را سپند(:مقدس) دانسته و آلودن آن را روا نمیدانستند و در این سرزمین اهورایی با هر رنجی که بوده آب را از دل خاک بیرون کشیده و کشتزارها را سیراب میکردند و خرمی و آبادانی را برای همگان، به ارمغان میآوردند.
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 8,318 بار
فرارسیدن جشن مهرگان، روز مهر از ماه مهر – شانزدهمین روز از ماه مهر گاهشمار زرتشتی – بر همه ایرانیان فرخنده باد(برابر با دهم مهرماه گاهنمای رسمی کشور)
بابک سلامتی: آن گاه که سالنمای زرتشتیان روز مهر از ماه مهر را نشان میدهد، مهرگانی دیگر از راه میرسد. مهرگانی از راه میرسد که، اگرچه امروز تنها یکی از جشنهای ماهیانه زرتشتیان به شمار میرود، اما دیروز شکوهش با نوروز برابری میکرد و گسترهی آن به سبب پیوندش با آیین مهر و میترا از خاور تا باختر این کرهی خاک را درنوردیده بود.
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 7,841 بار
به فرخندگی فرارسیدن جشن شهریورگان(۳۰ اَمُردادماه گاهشماری رسمی کشور، برابر با چهارمین روز از ماه شهریور در گاهنمای زرتشتی)
در آیین زرتشتی جشنهای بسیاری دیده میشود. بیگمان یکی از دلیلهای آن این است که انسان در مسیر حرکت خود به سوی آگاهی، از هستیهای مینوی و مادی خود دوری جسته است و دیگر به آن توجه نمیکند. پس جشنها برگزار میشوند تا به این هستیها بیشتر توجه شود.
هرکسی کو دور ماند از اصل خویش / باز جوید روزگار وصل خویش
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 6,808 بار
فروردین است و روز فروردین / شادی و طرب را کند تلقین
ای دو لب تو چو مِی، مراده / کان باشد رسمِ روز فروردین
بر یاد خدایگان، شهِ عالم / کارسته زوست ملکِ داد ودین(مسعود سعد سلمان)
زرتشتیان در هر ماه، هنگامی که نام روز با نام ماه برابر میشود، آن روز را جشن میگیرند و هریک از این جشنها را به مناسبتی برگزار میکنند که بیگمان برای زندگی اجتماعی انسانها سودمند است و پیشرفت روزافزون جامعه را بههمراه خواهد داشت. در همهی این جشنها آرمانهایی سپند و ورجاوند چون ستایش پروردگار، گردهمآیی، شادی و دادودهش دیده میشود.
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 5,372 بار
در آیینهای باستانی ایران برای هر جشن و یا مراسم مذهبی خوانی گسترده میشد که در آن افزون بر افزارها و اسباب نیایش مانند: آتشدان، ماهروی و برسم، فراوردهای فصل و خوراکیهای گوناگونی نیز بر سر خوان نهاده میشد. زیرا خوردن خوراک مذهبی یکی از رسمهای دینی بود و «میزد»(Mayazd) نامیده میشد.
این خوان را بر صفهای بلندتر از سطح زمین میچیدند. ترتیب قرار گرفتن اشیا بر روی خوان نظم ویژهای داشت و نماد شمارههای سپند بود. همیشه کوشش میشد خوان نوروزی که مربوط به سپندترین روز سال است، هر چه بیشتر رنگین باشد.
معمولا در این گونه خوانها از بهترین بافتهها(پارچه سفید رنگ) برای پوشش زیر خوان و نفیس ترین قابها، شمعدانها و آتشدانها استفاده میشد. اکنون به شرح اجزای گوناگون خوان نوروزی میپردازیم.
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 7,369 بار
از جمله جشنهای آریایی، جشنهای آتش است. امروزه تنها «جشن سوری»، نامور به «چهارشنبه سوری» و نیز «جشن سده» برایمان بهیادگار مانده است و درباره جشنهای فراموش شدهی آتش، به «آذرگان» در نهم آذرماه و «شهریورگان» یا «آذر جشن» میتوان اشاره داشت. آتش نزد ایرانیان نماد روشنی، پاکی، طراوت، سازندگی، زندگی، تندرستی و در پایان بارزترین نماد خداوند در روی زمین است.
مجموعهی آیین های نوروزی از «جشن سوری»(چهارشنبه سوری) آغاز میشود و با آیین «سیزده بدر» نوروز به سرانجام خود میرسد. (بهرام فرهوشی، رویه ۴۳)
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 7,479 بار
جشن اسفندگان(روز سپندارمزد از ماه اسفند، برابر با ۲۹بهمن گاهنمای رسمی کشور) بر همهی فروتنان راستین، مادران و زنان فرخنده باد.
فروتنی به همراه مهر و عشق راستین، همان «سپندارمزدی» است. فروزهای مشترک میان مادران و زمینِمادر. انسان با فروزهی سپندارمزدی، میباید از یکسو به دیگران مهر داشته باشد، و از سویی دیگر فروتن باشد. فروتنی یعنی؛ دردسترس بودن سودمندی انسانها.
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 6,063 بار
جشن بهمنگان(۲۶دیماه) بر همهی ایرانیان و
به ویژه بر مردان و پسران پاک و آزادمنش فرخنده باد.
میترا دهموبد: روز دوم ماه و یازدهم ماه سال بهنام امشاسپند بهمن خوانده شده است. این امشاسپند که در اوستا وهومن «vohu-manah » آمده از ۲ بخش ترکیب یافته است.
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 5,987 بار
به فرخندگی فرارسیدن جشن آذرگان
شادی راستین، ریشه در عشق، دلشدگی و نور اهورایی دارد. شادی، همان دادهی اهورایی است که «اهورامزدا»، این «دانای بزرگ هستیبخش» در آغاز، در نهاد انسانها گذاشت. تا انسانها در زندگانی از آن بهره برده و در راستای بالابردن آگاهی خود از آن بهرهبرند.
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 5,204 بار
مهر را میستاییم، (کسی) که دارای دشتهای پهناور است، (کسی) که از گفتار راستین آگاه است، زبانآوری که دارای هزارگوش است. نخستین ایزد مینوی که پیش از خورشید فناناپذیر تیز اسب، در بالای کوه «هرا» برآید. نخستین کسی که با زینتهای زرین آراسته از فراز (کوه) زیبا سر بهدر آورد، از آنجا (آن مهر) بسیار توانا همهی سرزمینهای آریایی را بنگرد. «مهر یشت*، بند۴»
ادامه نوشته…
بازدید نوشته: 6,747 بار
واپسین دیدگاه ها